Martin Garrix @Vogue Man

Martijn Garritsen (20) uit Amstelveen is een van de populairste dj’s ter wereld. ‘Vandaag eet ik gehaktballen bij m’n ouders, morgen vlieg ik in m’n eigen jet naar Ibiza.’

Fotografie: Phillippe Vogelenzang
Styling: Jos van Heel

Het is prijzenswaardig hoe down to earth Martijn Garritsen – dj-naam Martin Garrix – is gebleven sinds hij op zijn zestiende tekende bij het label Spinnin’ Records. In vier jaar tijd ging hij van ‘dat jonge gastje met die geinige remix voor Christina Aguilera’ naar de nummer 3 in de prestigieuze DJ Mag 100-lijst. Zijn jaarinkomen werd vorig jaar door het Amerikaanse tijdschrift Forbes geschat op 14 miljoen euro. Hij werkte onder meer samen met Afrojack, Tiësto en Usher, won een MTV Europe Music Award, richtte zijn eigen label STMPD RCRDS op en toerde ondertussen de hele wereld rond. Om een indruk te geven: het eerste contact met zijn management voor dit coverinterview werd begin mei gelegd. Sindsdien stond hij voor massa’s in Noorwegen, Duitsland, Zuid-Korea, Thailand, verschillende steden in de Verenigde Staten, Canada, Spanje, Hongarije, Engeland, Frankrijk, Kroatië, Griekenland, Cyprus, Rusland, België, Oostenrijk, Denemarken, Portugal, Estland, Finland, Zweden, Roemenië, Tsjechië, de grote festivals in Nederland en voornamelijk élke vrijdag op zijn eigen Multiply-avond in de Ushuaïa op Ibiza. In het najaar staan Indonesië, Brazilië, Vietnam, Las Vegas en Hong Kong op het programma.

‘Eerlijk gezegd kijk ik uit naar de herfst,’ lacht Garritsen als ik hem spreek. ‘Ik denk dat ik nu in de drukste periode van het jaar zit. Deed ontzettend veel shows in korte tijd in verschillende landen. In het najaar zijn de afstanden groter, maar heb ik wel meer rust tussen de shows. Dat is beter te overzien. Ik ben nu in Amsterdam en niet aan het reizen. Dus het moet vandaag donderdag zijn. Maar het komt regelmatig voor dat ik inderdaad even niet weet welke dag het is, zeker als je door tijdzones vliegt. Anyway, het is superleuk allemaal. Ik ben nu twee daagjes vrij. Nou ja, vrij. Ze hebben me weer in de studio gezet.’

IN THE NAME OF LOVE

Begrijp ‘m niet verkeerd: in die studio zit-ie graag. Liefst ’s nachts en in het pikkedonker. Eindelijk even alleen. Alleen met de apparatuur. Een wederzijdse liefde, gestoeld op ontelbare passionele nachten. Dan drukt-ie op knopjes, sleept-ie met balkjes, neuriet-ie wat, knipt en plakt-ie patterns en tegen het ochtendkrieken is er een ‘opzetje’ van een nieuwe track. Martin Garrix is niet het product van een handig platenlabel. Martin Garrix is Martijn Garritsen: ‘Ik maak muziek, ik ben een computernerd.’ Maar wel eentje die op een gemiddelde zaterdagavond voor zestigduizend mensen die liefdesbaby’s van hem en zijn laptop draait. En dan is het niet Martijns muziek, maar iederééns muziek. Het podium zijn tempel, het publiek zijn volgelingen. Zo zal hij het zelf nooit zeggen, maar als je ooit een Martin Garrix-show hebt meegemaakt of op YouTube hebt gezien, weet je wel beter. ‘Vorig jaar dacht ik dat het niet vetter kon. Dit jaar hebben mijn team en ik alle focus op de show gelegd. We hebben een supergoeie geluidsman nu, een productie- en een tourmanager, een visual man, lichtman, laser operator. We hebben echt grote stappen gemaakt, de Martin Garrix-show is nu op het niveau waar ik ‘m hebben wil.’

Qua spektakel doen die shows optredens van U2 en Queen verbleken tot die van derderangs artiesten. Er gebeurt zo veel en alles is zo goed op elkaar afgestemd dat je je zou kunnen afvragen hoeveel van Garrix’ spontaniteit erin zit. Daar zit-ie bovenop: ‘Showtechnisch en qua visuals ben ik echt bij elk klein detail betrokken. Voor elke track die ik maak, gaan we met het team brainstormen: welk gevoel willen we uitstralen tijdens dit nummer? M’n nieuwe single In the Name of Love bijvoorbeeld, waar we nu shows mee afsluiten. Daar hoort een hele vuurwerkserie bij. Uiteindelijk ben ik alleen die gast die op het podium staat om muziek te draaien, maar er zit nog een team van vijftien man achter de schermen te zorgen dat de show matcht met de muziek.’

COMPUTERNERD

Aan fotostudio’s moet de Amstelveense wereldster naar eigen zeggen nog altijd een beetje wennen. ‘Ik vond het interessant!’ zegt Garritsen enthousiast als ik ‘m vraag naar de VOGUE Man-shoot. ‘Mijn team zei “Doe lekker alles wat ze zeggen.” Zoals ik al zei: ik maak muziek, ik ben een computernerd. Helemaal geen fotomodel. Ik heb wel vaker shoots gehad, maar dit was een nieuwe ervaring. Mijn haar ineens heel anders dan normaal, ik kreeg allemaal interessante outfits aan.’

Rocksterren hebben altijd veel invloed gehad op de herenmode: David Bowie, Prince, de Sex Pistols, Jimi Hendrix. Dj’s zijn de rocksterren van deze tijd, maar lijken minder aan fashion gelieerd te zijn. ‘Het is belangrijk hoe je overkomt, dus ik ben daar zeker mee bezig. Het is onderdeel van wie ik ben en waar ik voor sta. Maar ik weet dat ik niet een mode-icoon ben voor velen, dat ambieer ik ook niet. Justin bijvoorbeeld, die heeft continu nieuwe verfrissende kleding aan. Bij hem gelóóf ik dat-ie een bepaalde invloed heeft op de mode-industrie. Wie weet verandert m’n dagelijkse kleding de komende jaren hoor, en was dit de eerste aanzet daartoe, haha. Maar als ik thuis ben in Nederland, dan draag ik alleen mijn joggingoutfit. Niemand die daarover gaat zeuren in mijn studio.’

Als hij terloops ‘Justin’ zegt, dan bedoelt hij Justin Bieber. ‘Justin is gewoon een hele goeie vriend van mij. We maken veel dingen mee waar we het alleen met elkaar over kunnen hebben. Veel reizen, veel alleen, eenzaam, weet ik veel wat. Hij maakt alles in veel extremere mate mee. We begeleiden elkaar daar een beetje in, dat is wel tof om te hebben. Je leert alleen maar van elkaar. Hij geeft mij advies en andersom. Als ik een week vrij ben en hij is aan het toeren, dan zoek ik ‘m op. Van de zomer ben ik een week met Justin op tour geweest in Nashville. En begin dit jaar was hij in Londen en had-ie twee dagen vrij. Toen zijn we met zijn tweeën in Amsterdam en Londen geweest. Superleuk.’

Jullie postten één foto op het dak van het Conservatorium Hotel en Twitter ontplofte zowat.

‘Bizar. Ik ben soms nog steeds verbaasd over wat voor impact social media kunnen hebben. Je drukt op één knopje en praktisch binnen een paar uur weet de hele wereld wat je aan het doen bent. Het is natuurlijk een makkelijke manier om te connecten met mijn fans. Ze komen iets meer over mij te weten doordat ze zien wat ik leuk vind en wat ik doe in mijn vrije tijd, al zijn een hoop foto’s online vooral showfoto’s. Ik vind het superleuk om rechtstreeks berichtjes te kunnen sturen of een Q&A te doen.’

Ik heb het idee dat je weinig gezeik over je heen krijgt via social media.

‘Klopt, ik ben erg blij met het imago dat er van mij bestaat in de media. Neem nou Justin; die heeft constant camera’s om zich heen. Ik heb dat alleen als ik op tour ben en dan heb ik ze zelf geregeld. Geen paparazzi.’

Voel je je weleens geïntimideerd door je eigen populariteit?

‘Tuurlijk. Het is gewoon bizar. Afgelopen weekend stond ik in Roemenië voor 75.000 man. In the Name of Love was één week uit en iedereen schreeuwde elk woord van de tekst mee. Ik heb de hele set kippenvel gehad. Het lijkt allemaal zo onrealistisch: vuurwerk van alle kanten, tig duizend man die uit hun dak gaan. Alsof je drugs hebt gedaan, maar dan zonder drugs.’

FAMILIE

Het grootste genot van zijn huidige leventje is mensen blij maken met wat-ie zelf vet vindt. ‘Ik begon met muziek maken op mijn slaapkamer. Nu beleef ik er net zo veel plezier aan als toen. Soms ben ik lang weg van huis en dat is weleens lastig, maar als ik eenmaal op dat podium sta en zo veel gelukkige mensen met spandoeken zie, dan vergeet ik alles. Ik word gelukkig van mensen die gelukkig zijn. Daar invloed op hebben, is het mooiste wat er is.’

Je ouders hebben veel van de situaties waar je in terechtkomt niet meegemaakt. Heb je ’t gevoel dat ze daar oké mee zijn?

‘Mijn ouders zijn onderdeel van alles wat er gebeurt. Ze zien hoeveel lol ik erin heb en hebben me vanaf het eerste moment gesteund. Van hen mocht ik van het vwo naar de Herman Brood Academie. Dat soort keuzes zijn belangrijk voor mijn carrière geweest. Ik kon me focussen op muziek. Mijn pa is nog steeds betrokken bij veel keuzes. Hij houdt zich voornamelijk bezig met het programma rondom shows. Dan zit hij met het team en geeft-ie aan waar het te druk voor me is of wanneer er even geen nieuwe shows bevestigd moeten worden. Voor hen is het net zo raar als voor mezelf. Het ene moment zit ik lekker thuis bij m’n ouders gehaktballen te eten, de dag erna vlieg ik in m’n eigen vliegtuig naar Ibiza voor m’n eigen show.’

Hoe is het om een eigen vliegtuig te hebben?

‘Relaxed. Erg comfortabel. Ik zie mezelf dit schema ook niet volhouden als het allemaal commercieel moest. Het is een goeie investering voor de zomer. Je moet scherp zijn om bij elke show te kunnen presteren. Mensen hebben een bepaalde verwachting van je en een eigen jet maakt het reizen een stuk aangenamer.’

Waar heb je ‘m nou geparkeerd?

‘Hij staat op Schiphol, maar ik huur ‘m hè. Het is niet mijn eigen vliegtuig, zo’n ding kost 70 miljoen euro of zo.’

Veel jongeren kampen met fear of missing out als er ergens een feestje is. Ik kan me zo voorstellen dat jij soms het tegenovergestelde hebt.

‘Ik heb hetzelfde, maar dan met andere feestjes. Familiefeestjes en zo. M’n ouders zitten nu twee weken met mijn zusje op Cuba. Voor mij zijn het de drukste weken van het jaar, dus nu zit ik wel te balen. Maar goed, over vijf dagen zie ik ze weer op Ibiza.’

Je ontmoet een hoop nieuwe mensen die bekend zijn met je status. Ben je huiverig?

‘Ik ben altijd aardig tegen iedereen die ik ontmoet, maar ik ben ook scherp en terughoudend. De mensen om me heen met wie ik al jaren werk, zijn als het ware een natuurlijk filter; ze geven aan of ze wel of geen fijn gevoel hebben bij mensen die bij mij in de buurt komen. Daarom vind ik het fijn om m’n ouders en vrienden bij me te hebben. Zij kijken nog meer uit voor mij dan ikzelf.’

Heb je veel afscheid moeten nemen van mensen?

‘Jawel, mensen snappen veranderingen die ik doormaak niet en sommigen willen en verwachten ineens dingen. Dan gaan ze rare dingen eisen. Ik ben nu superblij met de mensen om me heen, van wie ik de meesten al kende voordat het gekke Martin Garrix-gedoe begon.’

SLAAPGEBREK

Dat gekke Martin Garrix-gedoe brengt hem overal ter wereld. Scroll een kwartiertje door zijn Instagram-account en je ziet ‘m jetskiën met Justin Bieber, facetimen met Kanye West, high-fiven met David Guetta, chillen met Max Verstappen, arm in arm met een breed lachende Bill Clinton, een potje poolen met Lil’ Kleine en poseren met dat vliegtuig dat niet van hem is, maar waar wel groot zijn logo op staat. ‘Het is lastig om één specifiek moment te kiezen als hoogtepunt so far, maar vorig jaar tijdens Ultra Music Festival in Miami klom Usher bij mij het podium op om samen Don’t Look Down te doen. Tja, ik ben fan van Usher, ik luister zijn muziek. Dat hij naar Miami vliegt om bij mij op het podium te komen, vind ik heel vet. En verder vond ik de studiotijd met Ed Sheeran bijzonder. Zo bizar, ik werk met mensen van wie ik zelf groot fan van ben. Ik sta op festivals tussen mijn idolen op dezelfde regel in de line-up. In het grootste font.’

Je bent bezig met je eerste album. Waardoor laat je je nu inspireren?

‘Reizen, wat ik nogal veel gedaan heb de afgelopen jaren. Mensen ontmoeten, culturen ontdekken. Na een show barst ik van de adrenaline, dan kan ik minstens drie uur nog niet slapen. Vaak neurie ik in die vibe melodieën in op m’n telefoon. Die kan ik dagen later in de studio nog eens afspelen en denken: oh, wat vet, laat ik hier iets omheen bouwen.’

Wat borrelt er op dit moment nog in je hoofd?

‘Ik moet nu vooral heel veel dingen afmaken. Ik denk dat ik wel vijftig opzetjes heb voor het album. Daarom zit ik nu in de studio. Ik moet van het label een map maken met al die opzetjes erin, zodat ze kunnen checken wat ze tof vinden. En welke tracks prioriteit hebben om af te maken.’

Ben je bezig met ‘Als ik nu die kant op ga, raak ik misschien wel fans kwijt’?

‘Nee. Ik maak echt muziek waar ik zelf zin in heb en achter sta. Als ik een hiphoptrack wil maken, dan doe ik dat. Ik wil niet dat Martin Garrix vastzit in één genre. De toekomst is breder dan dat. Iedereen verandert van muzieksmaak. Ik wil meegroeien met die smaak. Doen wat ik zelf vet vind – als ik 100 procent trouw blijf aan mijn eigen smaak, dan gaan mensen dat vanzelf volgen. Als ze het niet tof vinden, dan maakt het ook niks uit. Maar op dit moment zijn ze blij met elke track die uitkomt. Inclusief ikzelf.’